Drink gezond en duurzaam thee - theezakjes bron van microplastic

Nog een reden om over te gaan op losse thee. 

Deze week verscheen in meerdere media de resultaten uit een Canadees onderzoek over deeltjes plastic in theezakjes.

Onderstaand artikel stond in de volkskrant: 

Plastic theezakje blijkt bron van microplastic

Sinds enkele jaren zijn er theezakjes van kunststof op de markt, vaak in piramidevorm. Uit onderzoek blijkt dat er miljarden minuscule stukjes plastic uit zo’n zakje kunnen vrijkomen. Het is onbekend of dit een risico is voor de gezondheid.

Wetenschappers van twee Canadese universiteiten onderzochten wat er in heet water terechtkomt als er plastic theezakjes worden gebruikt voor een kop thee. Ze doopten vier verschillende lege zakjes, gemaakt van nylon of petplastic, in water van 95 graden Celsius en keken met geavanceerde apparatuur wat er in het water achterblijft. Ze vonden hoeveelheden micro- en nanodeeltjes die vele malen groter zijn dan tot nu toe in voedsel en water zijn aangetroffen. Van welke merken ze de theezakjes hebben onderzocht, maken ze niet bekend

Een plastic theezakje laat in een kop ongeveer 11,6 miljard stukjes microplastic en 3,1 miljard stukjes nanoplastic achter, aldus de studie in Environmental Science & Technology. Microplastics zijn deeltjes die in grootte variëren van 100 nanometer (een nanometer is een miljardste van een meter) tot 5 millimeter. Nanoplastics zijn deeltjes kleiner dan 100 nanometer. Een nanodeeltje is 100 duizend keer kleiner dan de doorsnee van een menselijke haar. In een kop thee kan 16 microgram (1 microgram is een miljoenste gram) aan plastic deeltjes zitten, berekenden de onderzoekers.

Uit eerder onderzoek is al gebleken dat voedsel (bijvoorbeeld vis of schelpdieren) en drinkwater microplastics kunnen bevatten. In een onlangs verschenen studie wordt de hoeveelheid microplastics die Amerikanen jaarlijks binnenkrijgen op tienduizenden deeltjes geschat. Dat de aantallen in het Canadese onderzoek zoveel hoger liggen komt doordat hierin ook de kleinste deeltjes zijn meegerekend, zegt mede-auteur Nathalie Tufenkji van de McGill Universiteit in Montreal. ‘Eerdere studies waren meestal gericht op deeltjes groter dan 100 micrometer (een micrometer is een duizendste deel van een millimeter, red.), terwijl wij keken naar veel kleinere deeltjes.’